[Dodatek] Cień Króla Szamanów — Wybory Królów

                Takie małe co nieco, które napisałam, nudząc się siedząc w terminalu XD
Wybaczcie brak akapitów i nowych przerywników, ale nie mam opcji robienia tych pierwszych w komórce, a drugich nie chciało mi się robić XD

                — No, panie i panowie, kto w tym roku zostanie Królem Szamanów?
                Poprzedni królowie i królowe siedzieli przy wielkim okrągłym stole zaśmieconym przez masę papierów, które były, jak się później okazało, podaniami z danymi wszystkich zawodników Turnieju Szamanów.
                Było ich zdecydowanie więcej, niż jeszcze pięćset lat temu. Ale z drugiej strony ludzkość od tamtego czasu potężnie się rozwinęła, więc nie ma się co dziwić.
                Pewnie Rada ma niezły zamęt z tyloma kandydatami, ale drugiej strony pewnie w tym roku mieli dużo wyższy przychód pieniędzy, niż w poprzednich edycjach Turnieju.
                — Te, Yohken, zobacz, twój krewniak znowu bierze udział w Turnieju — zawołał Kim Tao że swojego miejsca, przeglądając kartę Hao Asakury.
                Yohken natychmiast rzucił się do Kima, wygrywając mu podanie z ręki.
                Tak, bez wątpliwości był to Hao.
                — No sporo furyoku uzbierał. Nieźle.
                — No nieźle. A popatrz tutaj, mam akta nowego Cienia. Też twój krewniak, Yoh Asakura.
                Yohken spojrzał na dokumenty i zobaczył na zdjęciu postać szalenie podobną do Hao. Sprawdził potem daty urodzenia obu Asakurów i doszedł do jedynego logicznego wniosku:
                — Hao sknocił na całej linii reinkarnację, dorobił się bliźniaka.
                Na sali zapanowała nagle cisza.
                — Panie i Panowie, myślicie może o tym samym, co ja? — Powiedział Shin, młodzieniec o białych włosach i czerwonych oczach.
                — Myślę, że tak. Moi drodzy, robimy z Hao Króla Szamanów. Dawno nie mieliśmy bliźniaków na tych dwóch najważniejszych stanowiskach. Kto jest za?
                Wszyscy podnieśli ręce.
                — Jednogłośnie stwierdzam, że Hao Asakura zostaje nowym Królem Szamanów. Świecie, strzeż się, bliźniaki u władzy wracają do akcji — powiedział Hikaru, jako przewodniczący całego zebrania, uśmiechając się delikatnie.
                Miał cichą nadzieję, że Hao opanuje się z tym zamiłowaniem do grillowania. Król Szamanów miał być protektorem ludzi, a nie ich katem.
                Wierzył, że może Yoh uda się mu wybić z głowy palenie ludzi za błahostki. Ten młodzieniec był bardzo przekonywujący, kiedy tylko chciał.
                I dosyć bezpośredni, jeżeli ktoś miałby pytać go o zdanie.
                Uśmiechnął się pod nosem.
                Biedni szamani. Nie wiedzieli, że Turniej Szamanów był jedynie dla zaspokojenia gawiedzi. Jak to się mówi, chleba i igrzysk. Tyle ludziom wystarczy. Dlatego nawet jeśli ,,przegrają", to będą zadowoleni. Jedzenie mają, nawet jeśli horrendalnie drogie, igrzyska też mają, w końcu pojedynki szamańskie są jak najbardziej zaspokajające na zredukowanie poziomu adrenaliny.
                A w międzyczasie dawni Królowie Szamanów demokratycznie wybierają nowego władcę (wybraniec przez cały Turniej miał błogosławieństwo Królów i Króla Duchów, przez co miał w sobie odpowiednią ilość siły, aby zwyciężyć w zawodach) spośród mnóstwa kandydatów — tych najsilniejszych, z ogromną wiedzą lub szczególnie niezwykłym marzeniem.
                I choć Hao nie spełnia jedynie ostatniej tej wyliczanki, to wiedział, że jego plan i tak spali na panewce. Zasady zabraniają, tak na wszelki wypadek. Ludzkość należy do natury, czy tego Hao chce, czy też nie.
                Poza tym są inne sposoby na pomaganie naturze. Już teraz jest mnóstwo organizacji, które walczą o przetrwanie przyrody. Po za tym wielu ludzi ma ogrody, które również przyczyniają się do przetrwania gatunków, podobnie ze zwierzętami, które trzymają w domach. Wiele z nich nie odnalazłoby się w rzeczywistości bez ludzi.
                Uśmiechnął się ponownie do siebie, akurat w momencie, kiedy Mugen weszła do środka. Nikogo poza nim nie było.
                — Bracie?
                — Będziemy mieli teraz interesująca parę, wiesz o tym? Jestem ciekaw, co z tego wyniknie.
                Kobieta uśmiechnęła się pod nosem.
                — O, tak. To może być panowanie nie do zapomnienia.

                Mam nadzieję, że się podobało ^^ i tak jak obiecałam pojawi się niedługo post z mojej wycieczki do Karlskrony :D Poczekajcie jeszcze chwilę cierpliwie ^.^
                Kyuu: A więc do zobaczenia wkrótce!
                Pozdrawiamy!
                Darka3363 i Wesoła Drużyna Pierścienia

                EDIT: Poprawiłam sprawę z akapitami, dodałam przerywniki te moje i poprawiłam błędy ^^ I sorki, nie będzie postu z Karlskrony, zdjęcia poszły się chędożyć ;-;